Gourbèio-d'or(-di-fueio-de-serpoulet)
Alyssum serpyllifolium
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Allysson à feuilles de Serpolet.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Alyssum serpyllifolium & Ulex parviflorus
Gourbèio-d'or(-di-fueio-de-serpoulet)
Alyssum serpyllifolium
Brassicaceae Cruciferae
Nom en français : Allysson à feuilles de Serpolet.
Descripcioun :Sara baiado dins quàuqui tèms.
Port : Pichoto planto lignouso Taio : Pancaro entresigna Fueio : alterno Tipe bioulougico : Pancaro entresigna Cicle bioulougico : Pancaro entresigna
Gènre : Alyssum Famiho : Brassicaceae Famiho classico : Cruciferae
Coulour de la flour : Jauno Petalo : 4 Ø (o loungour) flour : Pancaro entresigna Flourido : Printèms
Sòu : Ca Autour basso e auto : Pancaro entresigna Aparado : Noun
Liò : Mountagno mejano - Basso mountagno - Roucaio - Tepiero seco Estànci : Pancaro entresigna Couroulougi : Pancaro entresigna Ref. sc. : Alyssum serpyllifolium Desf., 1799 (= Alyssum alpestre subsp. serpyllifolium (Desf.) Rouy & Foucaud, 1895 )
Ulex parviflorus
Fabaceae Leguminosae
Àutri noum : Argieras, Argela, Argeiras, Argeirau.
Noms en français : Ajonc à petites fleurs, Ajonc de Provence.
Descripcioun :L'argelas trachis dins li colo secarouso de basso Prouvènço mounte ié flouris tre l'ivèr. Es uno planto proun pougnènto amé de pichòti flour jauno groupado pèr tres. Lou "calice" èi francamen di dos partido emé de sepalo peludo.
Usanço :Li flour soun manjadisso, adoubado en boutoun coume de tapeno. Au contro, la planto es empouisounanto que caup d'alcalouïde.
Port : Aubret Taio : 0,3 à 1,5 m Fueio : coumpausado Tipe bioulougico : Faneroufite Cicle bioulougico : Planto renadivo
Gènre : Ulex Famiho : Fabaceae Famiho classico : Leguminosae Ordre : Fabales
Coulour de la flour : Jauno Petalo : irreguliero Ø (o loungour) flour : 0,5 cm Flourido : Printèms Ivèr
Sòu : Ca Autour basso e auto : 0 à 600 m Aparado : Noun Febrié à abriéu
Liò : Garrigo - Roucaio - Tepiero seco - Champino Estànci : Termoumediterran à Mesoumediterran Couroulougi : Estenoumediterrano-Nord-Ouèst Ref. sc. : Ulex parviflorus Pourr., 1788